Ceyda Düvenci: ''Bu anne-kız olarak ikimizin yolculuğu..."
Melisa'nın kendi bağımsızlığını kazanması ilk hedefim. Ama o bir birey. Onu ben sırtımda taşımayacağım. Onu hayata kazandıracağım ve o kendi başına dimdik devam edecek. Hedefimiz bu tabii ki. Ama ben ne zaman bana destek duyarsa ordayım, hayatımın
sonuna kadar...
'Engelli' lafını sevmiyorum. Melisa'yı da engellerle büyütmüyorum. Benden yardım istediğinde de, "Tatlım sen yapabilirsin!" diyorum, "Sandalyenin ayağına tutunup da ayağa mı kalksan acaba" deniyor ve bir şekilde yapıyor. Aferin diyorum. Yürütecine de Jordan ismini taktı, Amerika'daki doktorunun adı. Şimdi amacımız 'Jordan'sız yürüyebilmek, yavaş yavaş onu da başaracağız. Dört yaşında ama İngilizce konuşuyor, Amerika'daki
terapiler sırasında öğrendi.
Melisa'yla bir olumlama duamız var: "Ben sağlıklıyım, ben mutluyum. Ayaklarım sağlıklı, bedenim sağlıklı. Ben güçlüyüm, huzurluyum. Arkadaşlarımla doğru iletişim kuruyorum, hayatı seviyorum." Buna benzer bir dua okuyoruz her gece. Sonra birlikte masal okuyoruz, bir de günlüğümüzü yazıyoruz. Tabii ki zor günler geçirdik ama kızım benim için dünyanın en güzel hediyesi, varlığı için Allah'a sürekli şükrediyorum.
Son Güncellenme: 2015.12.15 10:50
Kategori: Magazin
Öne Çıkan Galeriler
